หลังจากอยากเรียนตัดเสื้อผ้ามาหลายปีจนในที่สุดก็ได้ฤกษ์เรียนตัดเสื้อผ้าเมื่อปีที่แล้ว เตยเลือกเรียนที่ L sewing studio เพราะที่นี่ให้นักเรียนเลือกแบบชุดเองได้ ต่างจากที่อื่นที่จะมีแบบให้แล้วเราก็เรียนตัดเสื้อผ้าตามแบบนั้นเลย ตอนนั้นเป็น Elise Joy ที่เป็น blogger ต่างชาติทำเสื้อผ้าใส่เองประจำก็รู้สึกอยากทำบ้าง อยากลองไม่ซื้อเสื้อผ้าแล้วใส่แต่ชุดที่ทำเองบ้าง
เตยมีพื้นฐานการใช้จักรเย็บผ้าอยู่แล้วแต่ยังไม่เคยเย็บเสื้อผ้าจริงๆ จังๆ พอมาเรียนที่นี่ครูหญิงสอนครบทุกอย่างตั้งแต่การใช้จักรเย็บผ้า การวัดตัว การทำแพทเทิร์นอย่างละเอียด แนะนำการเลือกผ้า ทรงเสื้อผ้า การติดผ้ากาว หลังจากเรียนครบเราจะได้กางเกง กระโปรง เดรส และเสื้ออย่างละ 1 ตัว ใช้เวลาเรียนทั้งหมดประมาณ 36 ชั่วโมง
ข้อดีของการตัดชุดเองแบบนี้คือชุดจะพอดีตัวเรามากๆ ปกติเตยใส่แต่เสื้อผ้าที่ซื้อมาจากร้านทั่วไป ไม่ได้ปรับให้ชุดพอดีกับตัวทั้งที่หุ่นเตยไม่ใช่หุ่นมาตรฐานทำให้ทรงเสื้อไม่ค่อยสวย พอได้ใส่เสื้อผ้าที่พอดีตัวก็ทำให้รูปร่างเราดูดีตามไปด้วยเช่นกัน
ส่วนตัวคิดว่าจุดที่ยากที่สุดของการเรียนตัดเสื้อผ้าคือการทำแพทเทิร์น ตัวเลขเยอะมากๆ และต้องใช้สมาธิสูงมากในการทำ ถ้าทำผิดไปหนึ่งจุดเวลาแก้ก็ต้องกลับมาแก้ใหม่ตั้งแต่จุดที่เราทำผิดเพราะมันจะกระทบต่อกันไปเรื่อยๆ แต่พอมีแพทเทิร์นแล้วเราจะตัดชุดจากแพทเทิร์นนั้นได้เรื่อยๆ และเราก็สามารถปรับทรงเล็กๆ น้อยๆ จากแพทเทิร์นของเราได้ด้วย
เริ่มแรกจะได้เรียนทำกระโปรงก่อนเพราะง่ายที่สุด เตยเอารูปชุดที่ชอบให้ดูแล้วครูหญิงก็จะบอกวิธีทำแพทเทิร์นให้เตยทีละขั้นทีละตอน เตยเลือกผ้าทอสีเขียวขาวที่เป็นสีที่เตยชอบมาตัดกระโปรง
ต่อมาเป็นชุดเดรสซึ่งจะมีสองส่วนต่อกันคือส่วนเสื้อและส่วนกระโปรง ชุดนี้จะง่ายหน่อยเพราะว่ากระโปรงเป็นทรงแบบสุ่มแล้วต่อเสื้อกับกระโปรงเข้าด้วยกันให้เป็นเดรส ความยากคือชุดนี้มีซับในด้วย แล้วก็มีซิปด้านหลัง เตยคิดว่าชุดมีซิปทำยากสุดไม่ว่าจะเป็นกางเกงหรือกระโปรง
แล้วก็มีกางเกงขาสั้นอีกตัวนึงที่ไม่มีรูปในนี้ เป็นกางเกงขาสั้นเอวสูงมีซิปซ่อนด้านหลัง มีขอบกางเกงซึ่งความรู้สึกเตยคือกางเกงที่มีขอบกางเกงนี่ทำยากจัง กางเกงตัวนี้เตยใช้ผ้าลินินทำ ใส่สบายมากๆ ใส่อยู่บ้านและใส่ไปเที่ยววันเสาร์อาทิตย์บ่อยมากๆ จนมันเริ่มเก่าแล้ว 555
สุดท้ายเป็นเสื้อ แต่ด้วยความที่ทรงเสื้อของเตยมันเป็นเดรสได้ด้วยก็เลยตัดให้ยาวลงมาเป็นเดรส ตัวนี้ก็ใส่บ่อยจนสีซีดแล้วจ้า ตัวนี้ใส่สบาย เป็นทรงที่ชอบใส่แล้วผ้าก็เป็นผ้าที่ชอบด้วย
หลังจากเรียนจบเตยก็มีทำเสื้อผ้ามาเองบ้างแต่ไม่บ่อย มีแค่สามสี่ตัวส่วนใหญ่เป็นเสื้อ ส่วนกางเกงทำแค่ตัวเดียวแต่ทำพลาดนิดหน่อยทรงกางเกงออกมาไม่ค่อยสวยเลยยังทำใจทำตัวอื่นๆ ต่อไม่ได้ แต่ก็ภูมิใจแล้วนะ มีแต่คนทักว่านี่เย็บเองหรอเหมือนซื้อมาเลย เท่านี้ก็ดีใจแล้ว
และเนื่องจากครูสอนตั้งแต่การทำแพทเทิร์นทำให้ในหัวก็พอมีความเข้าใจแพทเทิร์นอยู่บ้างเล็กกกกกกน้อย พอเจอแพทเทิร์นเสื้อผ้าอื่นๆ ก็เอาแพทเทิรน์เก่าของตัวเองมาปรับตามบ้าง หรือเอาแพทเทิร์นคนอื่นมาปรับตามบ้าง การทำเสื้อผ้ามันเหมือนวิทยาศาสตร์หน่อยๆ บางทีเราคิดว่าถ้าเราปรับตรงนี้ให้ยาวขึ้นแล้วมันจะสวยขึ้นไหมนะ เราก็ทดลองเลย ตัวไหนทำแล้วไม่สวย การทดลองผิดพลาดเราก็ใส่อยู่บ้านได้ (นี่คือเหตุผลที่ไม่ได้โพสรูปโชว์ 5555) เตยว่าแบบนี้สนุกดีแล้วถึงจะทำผิดไปบ้างแต่ก็เป็นฝีมือของเราแล้วเตยก็เชื่อในเสน่ห์ของงานฝีมือด้วยค่ะ
ขั้นต่อไปหลังจากทำเสื้อได้ถนัดขึ้นก็อยากเอาภาพวาดตัวเองมาทำเป็นเดรสบ้าง เสื้อบ้าง แต่พิมพ์ผ้าราคาค่อนข้างสูงเลยตั้งใจว่าตัดเสื้อผ้าเก่งๆ ก่อนแล้วค่อยเริ่มทำ
หนึ่งตัวอย่างของกางเกงที่ผิดพลาด เสื้อตัวนี้เย็บคอผิด พอผิดเตยก็ตัดคอให้ลึกขึ้นแล้วเย็บใหม่จนคอลึกมากกกกก แต่ว่าก็ยังใส่ไปเที่ยวได้อยู่เน้อ
ข้อแนะนำสำหรับคนที่อยากเรียนตัดเสื้อผ้ากับ L Sewing Studio คือควรเลือกทรงเสื้อผ้าที่เราใส่บ่อยๆ เข้ากับตัวเรา พอใส่มาแล้วสวยเราก็อยากตัดมากขึ้นเรื่อยๆ ทำให้ได้ฝึกมากขึ้น อย่าเพิ่งไปคิดว่าทรงนั้นยาก ทรงนี้ง่ายเอาทรงง่ายๆ ดีกว่า เพราะถึงทรงนี้ตัดง่ายแต่เราไม่ได้ใส่มันก็ไม่มีประโยชน์ หรืออาจจะเลือกเสื้อทรงง่ายๆ ให้เรามีกำลังใจในการเรียนแล้วค่อยตัดเดรสทรงที่ยากขึ้นมาก็ได้ และที่สำคัญเวลาเรียนควรถามให้มากที่สุดด้วย ถ้าไม่รู้ก็บอกว่าไม่รู้ ครูจะได้สอนเรา